Ook de plaagdierbestrijding is dik op orde. In de moederbedden duiken geregeld gaten van een woelmuis of mol op. Die kunnen schadelijk zijn voor de wortels, maar zorgen er ook voor dat er water en lucht in de bodem komt. Het is geen toeval dat de steenuil vaak op de kwekerij te vinden is. Zelfs in dit extreem natte jaar zijn slakken nauwelijks een probleem. De loopeenden eten er hun buik aan vol. Maar ook muizen, kikkers en padden scharrelen tussen de plantenpotjes een glibberig maaltje bij elkaar. En ik vind volop (cocons van) gaasvliegen, die helpen om de bladluis eronder te houden.

De in 2022 en 2023 gezaaide en geënte bomen en struiken staan inmiddels allemaal in de vollegrond: ofwel om verder op te kweken, ofwel ze hebben een plekje gekregen in het eigen voedselbos. Ook hadden we bij de aanleg van de Bongerd dubbel zoveel struiken geplant van de zwarte bes, honingbes, krent en appelbes, om ze te kunnen verkopen. We gebruiken nu een groot deel van deze planten om gaten elders in het voedselbos op te vullen.

Veel van de randvoorwaarden zijn nu op orde. Toch blijkt de ambitie voor de kwekerij groter dan ik in mijn eentje aankan. Zaaien, stekken en enten is relatief snel gedaan, maar het verspenen, uitplanten, wieden, snoeien en zaden oogsten kosten meer tijd dan er uren in de dag zijn, naast het werk in het voedselbos en verbouwingsactiviteiten. Het kweken staat daarom op een laag pitje. En er is ruimte voor anderen met kweek-ambities. Twee kandidaten hebben zich al gemeld: zij gaan ieder een strook in gebruik nemen voor het opkweken van fruitbomen en vaste (medicinale) kruiden. Het zou zomaar het begin kunnen zijn van een samenwerking van kwekers die infrastructuur, kennis en inspiratie delen. Interesse? Neem contact op!