Foto's: Harriët Kwekkeboom, Rebke Klokke,  Jessica van Bossum

Wat vind je leuk aan het werk in het voedselbos? “Praktisch bezig zijn: Lekker aan het werk zonder zorgen over piektijden, verwerken en zo. Ik leer ook veel in het voedselbos, vooral hoe alles met elkaar verbonden is. En de mensen die hier werken, het enthousiasme van de vrijwilligers. Het is toch een aparte groep: heel verschillende mensen die je niet zomaar in je buurt of je werk tegenkomt, die allemaal iets wezenlijks met elkaar delen. Daardoor krijg je mooie gesprekken met elkaar. Mensen voelen zich veilig hier, durven zich kwetsbaar op te stellen. Ik krijg wel eens de vraag of het niet een hoog geitenwollensokkengehalte heeft. Dat vind ik niet, het is een mooie aanvulling op mijn bestaande sociale netwerk. Ik vind het leuk om die mensen elke week weer te ontmoeten.”

Wat deed je vóór je pensioen? “Ik heb altijd in het onderwijs gewerkt. Mijn oude vak is Duits, maar ik ben na een aantal jaar geswitcht naar Nederlands als tweede taal. Ik gaf les aan hele diverse groepen, met mensen uit allerlei culturen. Ik vond dat een mooi aspect, waar ik veel van heb geleerd: Je ziet de verschillen, maar juist ook de overeenkomsten. Eerst zie je iemand met een hoofddoek in de klas, maar na een tijdje zie je de mens in plaats van de hoofddoek.” Ook de verschillende eetculturen waren leuk om mee te maken. “Als er een keer iets te vieren was nam iedereen iets mee, vol trots, om samen te eten. En de gastvrijheid.. Als het hier zes uur is dan sturen we ons bezoek naar huis. Dat is in andere culturen heel anders.”

Wat doe je nog meer, buiten het voedselbos?  “Sporten, in huis klussen, in mijn kleine tuin bezig zijn.. Ik heb meer tijd om te lezen, en ik hou van lekker koken. En de kleinkinderen in de familie: ook dankbare onderwerpen voor de camera.”  Het fotograferen neemt veel tijd in beslag, ook als secretaris van de fotoclub. “Ik heb altijd wel gefotografeerd. Sinds een jaar of vijf iets serieuzer, toen heb ik mijn eerste systeemcamera gekocht. Ik vind heel veel dingen leuk om te fotograferen, maar de natuur is wel het leukste. Ik vind het fijn om met mensen samen iets te doen en te delen. Maar ik kan er ook heel erg van genieten om in mijn eentje in de natuur te zijn, alleen met mijn camera. Daarmee leg ik die mooie momenten vast, als geheugen.” “Ik hou ervan als er sfeer in een foto zit. Dat heeft vaak met licht te maken, vaak ’s ochtends vroeg. En momenten met mensen erop, waar je herinneringen maakt. ”

Harriët is sinds dit jaar onze huisfotograaf, en legt de ontwikkelingen van het voedselbos vast. “Je ziet alles veel beter als je ermee bezig bent. De planten, de beestjes, de vruchten: hoe het er van binnen en van buiten uitziet, wat voor wondertjes het zijn. Met de camera in de hand kijk je meer naar die details. En ik vind het leuk om de ontwikkeling te volgen. Omdat jullie pas een paar jaar bezig zijn krijg ik daar veel van mee. Het is hard werken, je bent afhankelijk van het weer en je moet met tegenslagen kunnen omgaan. Zonder een flinke portie idealisme hou je dat niet vol. Daar heb ik grote bewondering voor. Ik voel ook de blijdschap als dingen goed gaan. Zoals de grote fruitoogst dit jaar. Ik ben nu 68 dus ik hoop dat ik nog mag meemaken hoe het er als volwassen voedselbos bij ligt.”