Vanuit de logica van het voedselbos is dit plaatje geen verrassing: meer begroeiing is meer schaduw, en dus een lagere (bodem)temperatuur. Het rijke bodemleven houdt meer water vast, en schimmels maken dit water beschikbaar voor bomen en planten. Maar: wetenschappelijk bewijs voor deze boerenwijsheid is  nog niet voorhanden.  Daar gaat Prof. Su met een team onderzoekers en studenten aan de Universiteit Twente verandering in brengen: samen met andere universiteiten onderzoeken ze in het WUNDER-project hoe het precies zit met voedselbossen en droogte, in vergelijking met andere landbouwsystemen. 

Ons voedselbos is een van de locaties waar de Universiteit van Twente vijf jaar lang gegevens gaat verzamelen. Daarvoor zijn er vijf weerstations geplaatst, en sensoren die de bodemtemperatuur en -vochtigheid meten. Om de paar weken vliegt een drone over, die de hoogtegroei, temperatuur, bladoppervlak en fotosynthese meet. En daarnaast komen studenten op de grond metingen doen naar plantengroei.

De gegevens worden, samen met satelliet- en dronebeelden, gebruikt om een beeld te vormen van de bladgroei, het microklimaat in het voedselbos, en de verdamping. Mooi dat we op deze manier bij kunnen dragen aan meer kennis over landbouw in een veranderend klimaat. En als boer zijn we heel blij dat we de vochthuishouding van onze bodem gepresenteerd krijgen op een computerscherm. Zo kunnen we de dorst van onze jonge aanplant lessen wanneer dat écht nodig is.