Toch gebruiken wij voorjaar 2023 ook het geweven plastic worteldoek bij de aanleg van de Bongerd. Aan beide kanten van in totaal 6 km bomen en bessen zetten we 50 cm doek vast met nietjes in de bodem. Daar brengen we een flinke laag housnippers op aan. Het doek met de snippers houdt het vocht in de bodem en geeft de jonge aanplant een flinke voorsprong op de grasmat. Dachten we. Het is met zoveel bomen namelijk niet te doen om de grond rondom de stammetjes met de hand vrij te houden van gras en onkruid. Je wil niet met een schep of schoffel per ongeluk de boomwortels beschadigen. Dus moet je de grassen en kruiden die juist hier flink vast lijken te zitten uittrekken... 

In datzelfde jaar krijgen we al spijt van de methode met het worteldoek. De bomen en struiken doen het goed, maar het is nauwelijks nog te zien waar het doek ligt. Gras, melde en distels zijn er dwars doorheen gegroeid. Die beschermen in de zomer de hele jonge planten wel tegen de warme zon, maar ondergronds concurreert het gras met de wortels van de bomen. Aan het einde van de zomer komt het gras zo hoog dat de takjes en blaadjes van de kleinere planten erin verdwijnen, en soms zelfs naar de grond worden getrokken, waardoor de nieuwe aanplant geen licht en lucht meer krijgt. Hoe krijgen we alle plantjes los uit de wurggreep van dat gras? Moeten we maaien, trekken, of verder afdekken? Maaien is niet wenselijk omdat je zo misschien het worteldoek beschadigt en microplastics in het milieu verspreidt. Maaien maakt gras ook sterker en dat wil je zo dicht bij de planten juist níet. We zien veel kweekgras dóór het doek heen wortelen. Trekken is veel werk, maar ook zinloos omdat elk stukje wortel terug groeit tot een nieuwe kluit kweek. Door al die witte worteltjes raakt het worteldoek ook problematisch vastgehecht aan de bodem. Het wordt steeds pijnlijker. Ik had niet tegen mijn principes in met plastic moeten gaan werken. Eruit met die troep, voor het nog erger wordt!